سرپیاله بپوشان که خرقه پوش آمد
ابراهیم کرخی میگوید:
روزی به خدمت امام جعفر صادق شرفیاب شدم در حضور حضرت نشسته بودم که امام موسی بن جعفر وارد شد در حالی که آن روز جوانی نورس بود، من به احترامش از جای برخاسته و به استقبالش رفتم ایشان را بوسیده و نشستم امام جعفر صادق فرمود: ای ابراهیم بدان که او پیشوای تو، بعد از من است در مورد امامت او گروهی به هلاکت می رسند و گروهی هدایت می یابند خداوند قاتل او را لعنت کند و عذاب روحش را زیاد نماید از صلب او بهترین اهل زمین به دنیا خواهد آمد که ( همنام جدش علی ) و وارث علم و احکام و فضایل اوست معدن امامت و قله حکمت است.
ستمگری از اولاد فلان او را بعد از وقوع حوادث عجیب و از روی حسادت به قتل میرساند ولی اراده حق تعالی به وقوع خواهد پیوست هرچند مشرکان نپسندند.
خداوند از صلب او دوازدهمین مهدی را پدید خواهد آورد و آنها را کرامت خواهد بخشید و به واسطه ایشان بارگاه قدس خویش را زینت خواهد نمود. هر که به وجود دوازدهمین امام معتقد باشد مانند کسی است که شمشیر برهنه به دست گرفته و در پیشگاه پیامبر خدا صلى الله عليه وسلم می جنگد و دشمنان را از او دفع میکند.
در این هنگام شخصی از دوستداران بنی امیه وارد شد، حضرت سخن را قطع کرد. پس از آن دوازده بار به حضور حضرت مشرف شدم و منتظر بودم تا حضرت ما سخن آن روز خود را کامل کنند اما توفیق نمی یافتم سال بعد یک روز در خدمت حضرت بودم تا این که فرمود: ای ابراهیم او اندوه شیعیان خود را پس از این که دچار ضعف شدید و بلای طولانی و بی تابی و ترس شده باشند برطرف خواهد نمود. خوشا به حال کسی که زمان او را درک کند. هنگامی که سخن امام به اینجا رسید رو به من نموده و فرمود: ای ابراهیم برای تو کافیست من در حالی بازگشتم که تا آن زمان از چیزی مانند آنچه که شنیدم خوشحال نشده و چشمم روشن نگردیده بود.